Σήμερα, στις 3 Δεκεμβρίου 2020, την Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία, η Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος δίνει με αποφασιστικότητα, όπως κάθε χρόνο άλλωστε, το «παρών»• δηλώνει ότι είναι εδώ με επιμονή και αμείωτη μαχητικότητα• παραμένει στις επάλξεις ενάντια σε κάθε παραβίαση των δικαιωμάτων μας και σε κάθε άνιση μεταχείριση.
Φέτος, εν μέσω μιας πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης, δεν έχουμε τη δυνατότητα να ανταμώσουμε στους δρόμους και «να γίνουμε μια γροθιά». Ωστόσο, η γροθιά μας παραμένει ψηλά, χωρίς να χάνει τον δυναμισμό και την έντασή της, διεκδικώντας τίποτα λιγότερο από την ισότιμη ένταξή μας στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, όπως άλλωστε επιτάσσει το άρθρο 21, παρ. 6 του Συντάγματος, αλλά και η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία.
Η Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος έχει δώσει αλλεπάλληλους αγώνες για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των κωφών και βαρήκοων πολιτών αυτής της χώρας, απαιτώντας τον σεβασμό στις αξίες της ισότητας, της προσβασιμότητας και της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Γνωρίζουμε ότι οι αγώνες είναι δύσκολοι, επίπονοι, όχι πάντα κερδοφόροι, ωστόσο παραμένουμε προσηλωμένοι στα δίκαια αιτήματά μας, έχοντας την ακράδαντη πεποίθηση ότι, λίθο προς λίθο, χτίζουμε μια κοινωνία πιο ανοικτή και συμπεριληπτική, όπου στιγματιστικές πρακτικές και κυνικές περιθωριοποιήσεις θα εξαλειφθούν διά παντός.
Γι’ αυτό και με πείσμα και σθένος εξακολουθούμε να διεκδικούμε:
– τη θεσμοθέτηση άρτιων και ολοκληρωμένων υπηρεσιών έγκαιρης παρέμβασης για τα κωφά και βαρήκοα βρέφη, καθώς και την πλήρη προσβασιμότητα βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, δεδομένου ότι είναι και επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός βρέφους είναι καθοριστικά για την κατάκτηση της μητρικής του γλώσσας, αλλά και για την ευρύτερη γνωστική του ανάπτυξη, η οποία με τη σειρά της αποτελεί σημαντικό προβλεπτικό παράγοντα του μετέπειτα γραμματισμού του, της ακαδημαϊκής, αλλά και ευρύτερα της κοινωνικής ανάπτυξής του
– τη θεσμοθέτηση καθολικά προσβάσιμης επαγγελματικής κατάρτισης για κωφά και βαρήκοα άτομα, καθώς η πλήρης μέχρι τώρα απουσία της στη χώρα μας παράγει στρατιές ανειδίκευτων κωφών και βαρήκοων ατόμων, διαιωνίζοντας συνακόλουθα τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και επί της ουσίας τον αποκλεισμό τους από την αγορά εργασίας
– τη συμπερίληψη των κωφών και βαρήκοων ατόμων με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω στις ευνοϊκές συνταξιοδοτικές διατάξεις του ν. 612/1977 (και στις τροποποιήσεις του όπως ισχύουν σήμερα) και τουπ.δ. 169/2007
– την κατάργηση των υφιστάμενων ηλικιακών περιορισμών στη χορήγηση του επιδόματος κώφωσης-βαρηκοΐας και την εφ’ όρου ζωής παροχή του σε όλα τα κωφά και βαρήκοα άτομα με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω
– την ίδρυση πανεπιστημιακού τμήματος στο οποίο θα διδάσκεται η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ) και το οποίο θα έχει την αρμοδιότητα χορήγησης του πτυχίου διερμηνείας, αλλά και θα διεξάγει επιστημονική έρευνα, θα καταρτίζει αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας της ΕΝΓ κλπ.
– την επαρκή και σε σταθερή βάση κρατική επιχορήγηση του Προγράμματος Διερμηνείας στην ΕΝΓ, το οποίο υλοποιεί εδώ και δεκατέσσερα συναπτά χρόνια η Ομοσπονδία μας (δηλαδή, από το 2006), με στόχο την καθολική πρόσβαση των κωφών και βαρήκοων πολιτών στις δημόσιες υπηρεσίες, στα νοσοκομεία-ιατρεία, στα δικαστήρια, σε ημερίδες-σεμινάρια, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη επικοινωνιακή τους ανάγκη
– την παροχή πλήρους πρόσβασης στα πανεπιστημιακά ιδρύματα για τους κωφούς και βαρήκοους φοιτητές μέσω διερμηνείας στην ΕΝΓ και της τεχνολογίας speech-to-text (μετατροπή ομιλίας σε κείμενο σε πραγματικό χρόνο), με στόχο την ένταξή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε ισότιμη βάση με τους υπόλοιπους φοιτητές και την ουσιαστική υποστήριξή τους για έγκαιρη ολοκλήρωση των σπουδών τους
– την προσβασιμότητα των ΜΜΕ, τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών, μέσω διερμηνείας στην ΕΝΓ και υποτιτλισμού πρωτίστως στο σύνολο των δελτίων ειδήσεων, αλλά και σε εκπομπές ποικίλου περιεχομένου (ενημερωτικού, ψυχαγωγικού κλπ.)
– την πλήρη κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ του κόστους αγοράς ακουστικών βαρηκοΐας, τεχνικών βοηθημάτων, θεραπευτικών συσκευών και αναλώσιμων υλικών, καθώς και του κόστους αντικατάστασης των ακουστικών βαρηκοΐας κάθε δύο χρόνια
– την αναμόρφωση όλων των νομοθετικών διατάξεων, πολιτικών και πρακτικών που παράγουν διακρίσεις και εμπόδια (ενδεικτική η απαράδεκτη ισχύουσα νομοθεσία για τη χορήγηση και ανανέωση αδειών οδήγησης στους κωφούς και βαρήκοους πολίτες) και την εναρμόνισή τους με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (επικυρωμένη στη χώρα μας από το 2012, με τον ν. 4074/2012), καθώς και με τον εφαρμοστικό εθνικό μας ν. 4488/2017.
Όλα τα παραπάνω συνιστούν διεκδικήσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων μας, που όμως σε μια χώρα ευνομούμενη, όπως η Ελλάδα, ακόμα ‒στον 21οαιώνα! δεν έχουν ικανοποιηθεί από την Πολιτεία• διεκδικήσεις όχι μαξιμαλιστικές, αλλά απολύτως αναγκαίες για την αξιοπρεπή μας διαβίωση, για την ισότιμη ένταξή μας στην κοινωνία. Μάλιστα, μερικές από αυτές δεν απαιτούν καν για την υλοποίησή τους υψηλές δαπάνες, αλλά υψιπετή πολιτική βούληση!
Δεν υποθηκεύουμε το μέλλον μας!
Δεν κάνουμε εκπτώσεις στα αναφαίρετα δικαιώματά μας!
